Suze's kracht

Komt jouw kind wel eens gefrustreerd, boos en huilend thuis omdat het niet lukte op school? Het lukt me niet, ik kan het niet en ik denk dat ik het nooit kan!!

Let op, ik heb een mooi verhaal.

Suze komt uit school. En de manier waarop ze de deur uit loopt en het plein op komt belooft niet veel goeds. Sloffend, naar de grond starend, haren voor haar gezicht, ze ziet er moe uit en kijkt boos. "Lieverd, ik zie aan je gezicht dat je niet blij bent, klopt dat?" Ze gooit haar tas voor haar moeders voeten, laat zich tegen haar aanvallen, verstopt haar gezicht in haar kleding tegen haar buik en zet het op een huilen! Ontroostbaar, niet te stoppen en ze wil haar moeder niet loslaten. Haar moeder knielt, aait haar haren uit haar snot en haar tranen, kust haar op haar voorhoofd en zegt; "Meisje toch wat een verdriet!"

En dan komt het; "Ik kan helemaal niet rekenen, en alle kinderen vinden het makkelijk, en als ze dan zeggen dat ze het zo makkelijk vinden denk ik dat ik dom ben (snik) omdat ik het helemaal niet makkelijk vind (snot)en dan is iedereen snel klaar en dan durf ik het al helemaal niet meer aan de juf te vragen want dan denken ze straks allemaal dat ik dom ben (nog meer snot) en dan kan ik niet naar groep 6 en dan zit ik straks bij allemaal jongere kinderen in de klas die het wel kunnen. Snikken, snot en tranen overal nu en een huilbui van hier tot Narnia.

Dat ze iets moeilijk vindt, dat kan, dat mag ook, moeilijke dingen horen erbij en je kunt niet alles kunnen. Maar dat ze zich schaamt in de klas, en daardoor niet aan de juf om uitleg durft te vragen raakt haar moeder in haar hart. Suze is een prachtig kind! Een sterke meid, stoere meid, weet wat ze wil en is op een prachtige manier heerlijk eigenwijs. Wat is er gebeurd dat het zo angstig en onveilig voor haar voelt om haar juf om hulp te vragen? Waarom zou ze net zo goed moeten kunnen rekenen als de kinderen in haar klas en waarom zou ze zich moeten schamen voor iets dat ze moeilijk vindt?

Suze rijdt paard. En niet zomaar paard. Suze doet aan western rijden en ze is goed! Als Suze op haar paard zit zijn ze samen één. Ze vormen samen één geheel. Het paard voelt haar en zij voelt haar paard waardoor ze zo mooi op elkaar zijn afgestemd. Zij heeft haar enorme paard volledig onder controle en het paard doet precies wat zij vraagt. Met het grootste gemak. Niemand op de manege heeft ooit zo'n jong meisje met zoveel talent gezien. Op haar paard is ze volledig in het moment, in het nu, één met haar paard, volledig in haar kracht! Geen angsten, geen onzekerheden, geen twijfel, geen piekers over wat anderen denken! Dit is wat Suze kan. Dit is waar zij goed in is. Volledig in haar kracht! En wat voor een kracht!

Dit is Suze! Een sterke meid, stoere meid, weet wat ze wil en is op een prachtige manier heerlijk eigenwijs.

Lieve Suze, dit is wat jij kan! De volgende keer als je iets wil vragen aan de juf stel je jezelf gewoon voor dat jij op jouw paard zit en dat jouw paard doet wat jij wil. Dat de juffrouw jouw paard is! Want op jouw paard sta jij in jouw kracht! En wat voor een kracht!